home2

trein2

tripsin

tuin2

zondag 8 april

We nemen weer de metro en stappen over op tramlijn 61 om naar het dalstation Városmajor te gaan van de tandradbaan, de enige in Boedapest. Ook de tandradbaan is voor ons gratis. De rit gaat door de heuvels van Boeda. Bij het eindpunt aangekomen wandelen we naar het stationnetje Széchényi Hegy van de kinderspoorlijn. Het is de voormalige pioniersspoorlijn uit 1947, het treinpersoneel bestaat uit kinderen. Alleen de machinist blijkt een volwassen man.

De tandradbaan

De tandradbaan

Vandaag wordt alleen met dieselmaterieel gereden. Ze hebben ook een stoomlocomotiefje, maar dat krijgen we niet te zien. We maken de eerste rit van vandaag, om 08.45 uur. De rit voert ons eerst bergop en daarna weer bergaf, in totaal 11 km. We rijden door het bos en zien veel holwortel, Kaaps viooltje, speenkruid en primula.

De locomotief van de kinderspoorlijn wordt aangekoppeld

De locomotief van de kinderspoorlijn wordt aangekoppeld

 

Druk treinverkeer op de kinderspoorlijn

Druk treinverkeer op de kinderspoorlijn

 

De conducteur komt eraan

De conducteur komt eraan

Bij het eindpunt Hüvösvölgy stappen we weer over op tramlijn 61. We nemen de metro en stappen vervolgens over op een tramlijn die langs de Donau zuidwaarts rijdt, aan de Boedakant. Al snel zijn we weer ter hoogte van de funiculaire en daar gaan we even zitten en wat eten en drinken. Het is een hele klim richting Matthiaskerk om daarna weer aan de andere kant van de burchtheuvel af te dalen. Daar is de toegang tot het Rotsziekenhuis, een aan het eind van de Tweede Wereldoorlog in de kalksteenrots uitgehakt noodhospitaal. Hier werden de gewonden verpleegd van de bombardementen en later van het beleg van de stad door het Rode Leger. Het hospitaal werd wederom gebruikt tijdens de Hongaarse Opstand van 1956. Het is nu een museum.

 

Gezicht op de Matthiaskerk in Boeda

Gezicht op de Matthiaskerk in Boeda

 

Ingang van het Rotshospitaal

Ingang van het Rotshospitaal

Een deel van het grottencomplex is tijdens de Koude Oorlog gebruikt als atoomschuilkelder, waar 200 mensen gedurende drie weken konden verblijven. Ook dat deel is nu als museum toegankelijk. We gaan mee met de rondleiding door beide delen van het museum. Er mogen geen foto's worden genomen. De ziekenzalen en operatiekamers zijn griezelig echt, de artsen, verpleegkundigen en patiënten zijn wassen beelden en overal zien we quasi bloederige verbanden. De chloroformmachine is beroemd, want die valt te zien in een of andere film. In de voormalige atoombunker is een tentoonstelling ingericht over de atoomaanvallen op Hiroshima en Nagasaki.

Het is prachtig weer en nogal warm. We besluiten om, net als veel Boedapesters vandaag, ons te begeven naar het Margaretha Eiland in de Donau. We gaan er met de tram naar toe en betreden het eiland op de zuidpunt. Het is er naar verwachting erg druk. Er wordt gefietst, gewandeld, in de zon geluierd. We lopen helemaal naar de noordpunt van het langgerekte eiland (2,5 km), bekijken onderweg de Japanse Tuin, gaan de brug over en pakken aan de Pestzijde van de Donau de tram en de metro terug naar de binnenstad.

 

Ontspanning op het Margaretha Eiland

Ontspanning op het Margaretha Eiland

We eten in een Syrisch restaurant en sluiten ons bezoek aan Boedapest af met een glas wijn op een terras tegenover de universiteitsbibliotheek.

maandag 9 april

We moeten vroeg op, want onze trein gaat al om 07.40 uur. We halen het met gemak. Het wordt weer een lange rit. Vanaf Keulen rijdt de trein via Venlo naar Amsterdam, omdat het station Arnhem aangepast wordt. Een deel van de reis gaat stapvoets. We komen desondanks op tijd in Amsterdam aan, halen de overstap op de trein naar Almere en zijn tegen 23.30 uur weer thuis. Het was een prachtige, inspannende korte vakantie in Boedapest. We hebben veel indrukken opgedaan.

terug naar het overzicht