3

home2

trein2

trips2

tuinin

zaterdag 30 augustus

 

Het weer is aanzienlijk somberder dan vrijdag en we zouden vandaag de diverse tuinen tussen de buien door bezoeken en een enkele keer worden we door een stortregen overvallen.

 

We beginnen met het bezoeken van twee tuinen die vlakbij elkaar zijn gelegen in het dorpje Zandstraat bij Sas van Gent. Het langgerekte straatdorp ligt op een zandrug in het zeekleigebied.

 

De eerste tuin heet Het Hemelrijk en is heel diep. De eigenares is een 80-jarige vrouw die al lang weduwe is. Ze heeft wat haar tuin betreft geen ontwerpfilosofie en dat valt te merken aan de willekeurige inrichting van haar tuin. Er staan wat mooie bomen (daar is ze gek op) en er zijn wat vijvertjes. Er staat weinig of niets in bloei. Ze laat bodembedekkers (vooral Vinca) hun gang gaan.

 

De tuin ''Het Hemelrijk'' in Zandstraat wordt door een heks bewaakt

De tuin ''Het Hemelrijk'' in Zandstraat wordt door een heks bewaakt

 

Even verderop ligt de tuin De Maretak. Ook deze tuin is bezit van een weduwe, maar die is een stuk jonger en nog niet zo lang in weduwstaat. Haar man had wel degelijk een ontwerpfilosofie en hij was bovendien reuze handig. Er is een prachtige vijver met zitje, er staan fraaie bomen en heesters die alle zijn aangeschaft in het Arboretum in Kalmthout en achterin is een boomgaard met zeldzame fruitrassen, zoals de Notarisappel. De meeste appels, peren en pruimen zijn al (over)rijp en we worden uitgenodigd om naar hartenlust te proeven. Ook de vijg blijkt heerlijke vruchten te dragen. Helaas heeft haar zoon een appelboom per ongeluk in brand gestoken en we zien het geblakerde gestel. In een andere appelboom hangt de naamgever van deze tuin: de maretak of mistletoe.

 

De rijkgevulde tuin ''De Maretak'' in Zandstraat

De rijkgevulde tuin ''De Maretak'' in Zandstraat

 

 

Deze maretak in de appelboom is de naamgever van de tuin

Deze maretak in de appelboom is de naamgever van de tuin

 

We rijden verder in westelijke richting en doorkruisen diverse polders van verschillende ouderdom. De variatie in het landschap is het resultaat van de inpolderingsgeschiedenis van De Braakman, een inham van de Westerschelde die door opeenvolgende landaanwinningen steeds kleiner werd. De nieuwere polders zijn ruimer en strakker verkaveld dan de oudere. In 1952 werd De Braakman in zijn geheel afgedamd.

 

We bereiken het dorp Schoondijke via een omweg, omdat in dit deel van Zeeuws Vlaanderen een autosnelweg wordt aangelegd. Door deze wegwerkzaamheden is het navigatiesysteem in de war gebracht en dat zou ons deze dagen nog vaker parten spelen.

 

Het regent als we aankomen bij de tuin ''Juust Wa'k Wou'' in Schoondijke. De eigenaar woont in het huis dat van zijn grootouders is geweest. De oorspronkelijke moestuin, akkergrond en weiland zijn getransformeerd in thematuinen. Zo is er een kruidentuin, grassentuin, varentuin, een mixed border en het klapstuk moet de witte tuin zijn. Helaas is de witte tuin, die rijkelijk was voorzien van buxushagen, door een buxusziekte getroffen en de meeste buxus is al verwijderd. Uiteindelijk moet alle buxus er uit en de hele witte tuin wordt een grindtuin. Nu maakt de tuin nog een desolate indruk. De witte kippen en duiven zijn er nog wel.

 

Een deel van de ''mixed border'' van de tuin ''Juust Wa'k Wou'' in Schoondijke

Een deel van de ''mixed border'' van de tuin ''Juust Wa'k Wou'' in Schoondijke

 

Het gaat nu echt hard regenen en we vluchten het leslokaal in, waar de eigenaar wekelijks groepjes amateurschilders bezig houdt. Want hij is ook een verdienstelijk amateurschilder.

 

Voor de lunch rijden we naar Breskens, waar aan de strandpromenade het restaurant Breskens aan Zee een panoramisch uitzicht biedt over de monding van de Westerschelde. De skyline van Vlissingen zien we direct aan de overkant.

 

Na de lunch zetten we koers naar Biervliet, naar de kwekerij en tuin ''In Goede Aarde'' aan de Kapitalendam buiten het dorp. Het navigatiesysteem laat het weer afweten. We vinden het adres toch en we worden door de eigenaar rondgeleid door de diverse tuingedeelten. De borders hebben elk hun eigen sfeer. Het is opvallend hoeveel er nog bloeit. De eigenaar vertelt dat de naam Kapitalendam refereert aan de kosten van het aanleggen van de dam die hier een deel van De Braakman afsneed van de invloed van de getijden. De dam heeft blijkbaar kapitalen gekost. De eigenaar wordt lyrisch als hij ons wijst op de doorzichten naar het polderland met zijn strakke rijen bomen. Slechts drie bomenrijen verderop begint het Belgische Vlaanderen. Helaas is de mooie vijver, ons bekend van een vorig bezoek, inmiddels dichtgegooid en ter plaatse zijn twee borders met forse vaste planten ingeplant.

 

Vanuit ''In Goede Aarde'' bij Biervliet wordt uitzicht geboden op het polderland

Vanuit ''In Goede Aarde'' bij Biervliet wordt uitzicht geboden op het polderland

 

Een van de weelderige borders van ''In Goede Aarde''

Een van de weelderige borders van ''In Goede Aarde''

 

We slaan onze slag in de kwekerij. Hier wordt een vrij bescheiden assortiment vaste planten te koop aangeboden, maar ze zijn wel allemaal van een uitstekende kwaliteit en er zijn bijzondere cultivars bij, sommige ter plaatse gekweekt.

 

De kwekerij van ''In Goede Aarde''

De kwekerij van ''In Goede Aarde''

 

We sluiten de dag af met een diner in het hotel in Terneuzen. Sommigen gaan na het diner nog de stad in, maar dat blijkt een tegenvaller. Van een bruisend nachtleven is in Terneuzen geen sprake.

 

Terug naar 29 augustus, van Almere via Hulst  naar Terneuzen      Naar 31 augustus, dwars door Zeeland terug naar huis