3

home2

trein2

trips2

tuinin

zondag 29 juni Powerscourt en naar Bantry House

 

Vandaag hebben we een lange rit van wel 400 kilometer voor de boeg, maar eerst gaan we naar het bij het dorp gelegen landgoed Powerscourt. Het begint weer te regenen.

Het streng ogende landhuis is van een burggraaf, maar de familie woont er niet meer sinds het gebouw is uitgebrand. Van het interieur is alleen de balzaal te bezichtigen, maar we zetten koers naar de tuin, gewapend met parapluies. We passeren eerst de dieper gelegen grote vijver Triton Lake met fontein en hebben uitzicht op de Sugar Mountain, die de ''backdrop'' vormt van de tuin van Powerscourt.

 

Powerscourt House met het Triton Lake

Powerscourt House met het Triton Lake

 

Gezicht op de Sugar Mountain vanaf het terras van Powerscourt House

Gezicht op de Sugar Mountain vanaf het terras van Powerscourt House

 

De quasi Romeinse beelden langs de route trekken de aandacht, maar we zijn vooral van de Japanse tuin onder de indruk. Het is hier heerlijk wandelen, vooral nu de zon weer doorbreekt. We passeren het uitgebreide hondenkerkhof (waar ook een pony ligt) en een ommuurde tuin met fraaie smeedijzeren hekken. De rozentuin pronkt met de grootste rozen die we ooit hebben gezien, maar we moeten ons weer haasten naar de bus.

 

De Japanese Garden van Powerscourt

De Japanese Garden van Powerscourt

 

Het hondenkerkhof van Powerscourt

Het hondenkerkhof van Powerscourt

 

Een statig hek van de Walled Gardens

Een statig hek van de Walled Gardens

 

In de Rose Garden

In de Rose Garden

 

De rit naar Cork en verder neemt uren in beslag. Gelukkig wordt de rit onderbroken door een lunchpauze in het dorp Cahir in Tipperary, waar een imposant kasteel staat. We hebben weinig tijd en moeten onze lunch in de pub te snel naar binnen werken.

 

Het kasteel van Cahir (1142) aan de rivier de Suir

Het kasteel van Cahir (1142) aan de rivier de Suir

 

De chauffeur deelt mee dat hij moet tanken en dat kan volgens hem het best in zijn woonplaats. Het toeval wil dat daar ook een pub is gevestigd en hij zet ons daar af zodat hij kan gaan tanken. De pub is niets bijzonders en blijkt van een zoon van de chauffeur te zijn! Van dergelijke trucs moeten we niets hebben en we bestellen er ook niets.

Door dit oponthoud moeten we racen om nog op tijd in Bantry House aan te kunnen komen. Het huis zou al om 17 uur sluiten, maar gelukkig komen we er vijf minuten eerder aan. We krijgen desondanks alle tijd om in het huis rond te kijken en de tuinen blijven voor ons een half uur langer open dan bij de ingang staat aangekondigd. Ook de Tearoom, die al om 17 uur zou sluiten, blijft net zo lang open als we er gebruik van willen maken en we vertrekken er pas om 18.30 uur. Een buitengewoon plezierige service!

 

Bantry House is gebouwd voor de Engelse familie White, die in de adelstand werd verheven vanwege hun vermeende rol bij het verijdelen van een Franse invasie in 1796. De Franse vloot voer Bantry Bay binnen maar werd door een storm getroffen en werd zodoende al uitgeschakeld voordat de bewoner van Bantry House zijn militie van pachters kon inzetten.

 

Bantry House met Bantry Bay

Bantry House met Bantry Bay

 

De familie reisde door Europa en nam daar allerlei kunstschatten mee vandaan. In de vloer zijn nagemaakte Romeinse mozaieken te zien en de blauwe eetzaal met zijn schilderijen maakt indruk. Er hangt wel een enigszins muffe lucht en we zijn blij als we weer de buitenlucht kunnen opsnuiven.

 

De blauwe eetzaal in Bantry House

De blauwe eetzaal in Bantry House

 

Hoogtepunt van het bezoek is de lange trap op de helling achter het huis, de ''Stairway to Heaven''. Het uitzicht over Bantry Bay is verbluffend.

 

''Stairway to Heaven'', de trap Hundred Steps met uitzicht over Bantry House en Bantry Bayp

''Stairway to Heaven'', de trap Hundred Steps met uitzicht over Bantry House en Bantry Bay

 

De Sunken Garden met de Tearoom

De Sunken Garden met de Tearoom

 

Het terras met kanonnen en de Round Beds biedt uitzicht op Bantry Bay

Het terras met kanonnen en de Round Beds biedt uitzicht op Bantry Bay

 

We zoeken de Walled Garden en vinden die ook, maar die is niet meer dan een vervallen moestuin. De voortdurende restauratie van tuin en huis heeft de Walled Garden blijkbaar nog lang niet bereikt.

 

We gaan naar het Eccles Hotel in Glengariff. Het hotel is uit de 19de eeuw en bestaat uit een statig hoofdgebouw met aan weerszijden diverse latere uitbreidingen. Omdat verschillende vloerpeilen zijn aangehouden, moeten we een reeks trapjes passeren om de kamer te bereiken. Een goede conditie is voor de gasten van dit hotel een vereiste.

 

Het Eccles Hotel in Glengariff staat aan Bantry Bay, waar zeehonden hun domein hebben

Het Eccles Hotel in Glengariff staat aan Bantry Bay, waar zeehonden hun domein hebben

 

Na het diner bezoeken we illegaal de (gesloten) bamboetuin aan de overkant. We lopen langs geheimzinnige bamboebosjes die deels aan zee liggen.

 

 

Naar 28 juni Tuinen bij Blessington       Naar 30 juni Garnish Island, Derreen Gardens en de oude haven van Cork