Naar Drenthe 26 t/m 28 juli 2024
Op zaterdag 27 juli 2024 hadden we een evenement van de GGC in Drenthe en we besloten om daar twee dagen aan toe te voegen.
Vrijdag 26 juli
Onze reisgenoot voor het weekend Bert meldt zich al vroeg bij ons en hij heeft een zelfgebakken cake meegenomen. Na de thee met cake vertrekken we via de A6 richting Noordoostpolder. Bij Emmeloord verlaten we de autosnelweg om langs Kuinre en over de voormalige Zuiderzeedijk het plassengebied van de Kop van Overijssel in te rijden. Het landschap is vlak en weids, weilanden en moerassen zover het oog reikt. Het bruggetje van Ossenzijl is nog steeds een flessenhals. Na Oldemarkt verandert het landschap en we stijgen een paar meter naar het Drents Plateau om bij Paasloo linksaf te slaan. Het beeld wordt gekenmerkt door een afwisseling van kleine percelen en lange lanen van beuken en eiken. Het is een oud ontginningslandschap op de grens van Overijssel, Friesland en Drenthe. De Friese invloed zien we af aan de boerderijen.
We bereiken het gebied van de Koloniën van Weldadigheid ter hoogte van Willemsoord. Onder koning Willem I werden hier landbouwkoloniën gesticht op de Drentse heide. De koning vroeg zijn vertrouweling Johannes van den Bosch (verheven in de adelstand tot graaf) om te organiseren dat behoeftigen uit het Westen werden gehuisvest in nederzettingen waar ze zich konden bekwamen in de landbouw. Na gebleken geschiktheid kregen zij een boerderijtje zodat ze in hun levensonderhoud zouden kunnen voorzien. Zo ontstonden Willemsoord, Frederiksoord en Wilhelminaoord. Voor strafgevallen was er Veenhuizen. Het aldus gevormde landschapspatroon is nog altijd aanwezig.
Om er te komen passeren we het landgoed De Eese van de jonkheren en freules Van Karnebeek. De weg loopt over het landgoed en is particulier bezit, maar we mogen er gebruik van maken. Het landbouwbedrijf van de familie is stilgelegd en er vindt natuurontwikkeling plaats. De schuren en stallen staan er nog. Het huis is niet te zien, want verborgen achter een op een heuvel gebouwd poortgebouw. In de buurt ervan mogen we rondwandelen en we zien mooie beukenlanen en knorrende varkentjes die zich in de modder wentelen.
Via Eesveen bereiken we Frederiksoord en we pauzeren in het Logement Frederiksoord, dat het woonhuis van graaf Van den Bosch is geweest. Zijn borstbeeld staat nog altijd opgesteld in de gelagkamer. Het logement is eigenlijk nog gesloten wegens het vroege uur, maar we krijgen toch koffie en thee met een ''fluwelen'' gebakje. Wat er in het gebakje zit, wordt niet duidelijk. Het bedienend personeel tast ook in het duister.
Aan de overkant van de weg staat de vroegere Tuinbouwschool, een statig herenhuis dat tot 1969 als hoofdgebouw van de school dienst deed. Nu lijkt het leeg te staan. In dat jaar werd een nieuw gebouw in gebruik genomen, maar in 2005 werd de school opgeheven. Het uitgestrekte complex van proeftuinen is verlaten, maar er zijn vrijwilligers bezig om het terrein en het voormalig schoolgebouw nieuwe functies te geven. We zien een soort klokkenmuseum, er zijn dames bezig met handwerken en buiten wordt hout bewerkt, zijn leiperen aangeplant en wordt de gewezen Franse tuin weer zichtbaar gemaakt. Van de kassen is nog slechts een enkel exemplaar over en daar moet ook nog een functie in. Aan enthousiasme ontbreekt het hier niet.
Het vrij nieuwe Museum De Proefkolonie Frederiksoord heeft nog maar drie tentoonstellingszalen, waarvan twee filmzalen, maar het biedt toch een goed inzicht in de ontwikkelingsgeschiedenis van de Koloniën. Opvallend is dat er vaak en verschillend gestraft werd voor allerlei vergrijpen.
Vlakbij ligt Wilhelminaoord en onderweg daar naar toe zien we rijtjes identieke koloniehuisjes op regelmatige onderlinge afstanden en ook het witte koloniekerkje staat er nog. Hier bevindt zich de kwekerij Arborealis, waar we een fraaie Hortensia in de wacht slepen. De picknicktafel doet dienst als lunchplek, we hebben nog cake over en aan thee valt te komen.
Het wordt tijd om naar ons B&B adres te gaan. Het is een voormalige boerderij met nu de naam De Tijd en het is in Zwiggelte. We zijn er even na vieren. Het blijkt een prima adres. We gaan naar het nabije dorp Westerbork en eten voortreffelijk bij het chinees restaurant Lotus. Er wordt volop gefietst, want de Fietsvierdaagse blijkt te worden gehouden. Vandaar de drukte in het dorp. In de middeleeuwse kerk wordt een bingo voorbereid en zodoende kunnen we de, nogal kale, kerk in.
We gaan vroeg naar bed en slapen als een roos.
terug naar overzicht trips 2024 naar Drenthe zaterdag 27 juli