Naar Den Dungen met de GGC, 22 juni 2024 naar pinktrips
Het was vroeg dag, zaterdag 22 juni, want we moesten al tegen 10 uur in de buurt van Den Dungen zijn en er waren eventuele verkeersproblemen onderweg in het vooruitzicht gesteld. De route bleek echter geen problemen op te leveren en zo arriveerden wij al even na negenen in het gebied waar de verdere dag zich zou afspelen.
We parkeren bij het Arboretum D'n Hooidonk aan de Rijndonksestraat, waar we echter pas om 10 uur worden verwacht, dus wandelen we naar de boomkwekerij Floris Bomen aan dezelfde straat, eerder een landelijke weg met aan weerszijden eiken. Floris heet Komen, niet Bomen, en is een verre neef van Jos. Het hek staat open en we wandelen het terrein op. Er blijkt niemand aanwezig, maar er komt een dame op de fiets aan, de vrouw van Floris, en die maakt een praatje. We lopen weer terug naar het Arboretum en we treffen daar de overige deelnemers. Een oudere heer (84 jaar) verwelkomt ons. Het Arboretum, of Bomentuin, is nog niet zo oud. Bijna 40 jaar geleden begon een hovenier hier een kleine bomentuin, waarin hij zonder enig systeem bomen plantte die hij interessant vond. Gaandeweg is het terrein uitgebreid tot zo'n 7,5 ha. De bomen ogen natuurlijk, er wordt nauwelijks ingegrepen. Er zijn naamplaatjes bij de bomen, maar de medewerker die dat deed is voortijdig overleden en kon zijn karwei niet afmaken. We wandelen een uurtje tussen de bomen door en krijgen uitleg waar we maar willen. Als de rondleider over de evolutie begint, werpt een van de deelnemers tegen dat hij in de schepping gelooft en dus niet in de evolutie. De gids probeert een compromis; de schepping begon met een alg, waarna de evolutie de rest deed. Erg bevredigend blijkt deze variant niet te zijn, maar we lopen verder.
 |
 |
|||
We wandelen (dat zouden we de hele dag doen, de bezienswaardigheden blijken zich op onderlinge loopafstand te bevinden) via de Rijndonkestraat naar het huis van Chye en Johan. Het is een voormalig boerderijtje met een lap grond erachter. De tuin is Oosters ingericht, met veel boeddhabeelden, een pondok (schuilhutje op een Balinees rijstveld), parasols, Aziatisch aandoende planten en een wand met bonsaiboompjes. Chye was vroeger een bekend bonsaikunstenaar en zijn werkstukken mogen er inderdaad zijn.
 |
 |
 |
||
Na de uitleg in de tuin gaan we naar een café dat op een splitsing van wegen is gelegen en blijkbaar vaak wordt aangedaan door fietsers. Er komen enkele fietsroutes samen. Hier zou ons een Brabantse Koffietafel wachten. Wat de lunch ook maar was, het is geen Brabantse Koffietafel. Geen harde eierkoeken die je met suiker kan bestrooien, geen zure zult voor op de boterham. Wel een nietig bakje tomatensoep, een koud geworden gebakken ei, een lauwe kroket en dat alles met vooral wittebrood.
Na deze deceptie is het een korte wandeling naar een huis aan de overkant van de dijk die Poeldonksedijk heet. Ook hier krijgen we uitleg. De dijk is een keerdijk, die het landbouwgebied bij Den Dungen tegen het water van de Dieze, Aa en (Beerse) Maas moest beschermen. Als de Maas hoog stond, konden de andere rivieren hun water niet kwijt en liep het hele gebied rond Den Bosch onder water. Het dorp Den Dungen zelf ligt wat hoger op het dekzand (''dungen'' betekent ''donken'', opduikingen in het landschap) en liep daardoor geen gevaar. De keerdijk was van zand en ligt op een zandige ondergrond. Als het water erg hoog stond en het flink woei konden de zandlagen gaan schuiven en kon de dijk op de zwakste plekken doorbreken. Ter plaatse van de dijkdoorbraken ontstond een wiel. Wielen zijn meestal heel diep door de woelingen van het water. Het wiel dat we voor ons zien, is 7 meter diep. Het wiel was voorheen van wel drie eigenaars, elk een deel van het wiel, maar latere bewoners van het huis waar we te gast zijn hebben het wiel voor slechts 1 euro kunnen kopen. De eigenaar heeft een natuurlijke tuin langs het wiel aangeplant, met varens en Hortensia's. We horen overal vogels. Er zouden ook ijsvogels moeten zitten, maar die zien we nu niet. Ook is er een bever gesignaleerd, getuige de aangevreten boomtak die de eigenaar ons laat zien.
 |
 |
 |
||
We lopen terug naar de tuin van Chye en Johan voor de apotheose van de dag. De gastheren vergasten ons op een show van meditatieve oefeningen. Er is thee en koffie, er is spekkoek en stroopwafels en zo verglijden de laatste ogenblikken in deze rustgevende tuin. Geestelijk verrijkt en lichamelijk verkwikt gaan we weer huiswaarts, na nog even een struikje te hebben aangeschaft bij Floris Bomen.
Gerard Slokkers