Naar de Eifel, 11, 12, 13 en 14 augustus

Vrijdag 11 augustus

We gaan naar Trier. De trein rijdt niet, maar er zou een bus ingelegd zijn. Dat klopt ook, maar die blijkt net vertrokken en om niet drie kwartier te moeten wachten pakken we toch maar de auto. In Trier is het nogal een gezoek naar een parkeerplaats, maar die vinden we in de parkeergarage van een hotel. Het is nogal heet en de wandeling door de oude stad vergt inspanning. Het eerste monument is weer Romeins: de Keizerthermen. We gaan er niet in, maar vervolgen onze weg naar de Basilica, de vroegere troonzaal van de Romeinse keizer Constantijn I. De zaal is een enorme hoge ruimte, nu in gebruik als protestantse kerk. Er staan 19de-eeuwse beelden in, die voor de oorlog een beeldengroep achter het altaar vormden. Na de oorlog waren alleen de koppen nog over en die zijn nu naast elkaar opgesteld.

Basilica   Van deze beelden zijn alleen de koppen overgebleven   Liebfrauenkirche
         

Verderop staan twee kerken naast elkaar: de Liebfrauenkirche en de Dom. Beide kerken zijn prachtig. De Dom bevat weelderig beeldhouwwerk in de vorm van grafmonumenten voor de diverse aartsbisschoppen, die tevens keurvorsten waren. Enkele van die vorsten heetten Von der Leyen. De in latere tijden geleefd hebbende bisschoppen liggen in de crypte.

Verderop staan twee kerken naast elkaar: de Liebfrauenkirche en de Dom. Beide kerken zijn prachtig. De Dom bevat weelderig beeldhouwwerk in de vorm van grafmonumenten voor de diverse aartsbisschoppen, die tevens keurvorsten waren. Enkele van die vorsten heetten Von der Leyen. De in latere tijden geleefd hebbende bisschoppen liggen in de crypte.

Dom   Gewelf boven de vergaderruimte van de kanunniken   Grafmonument voor aartsbisschop Von der Leyen
         
De kruisgang met zicht op het koor van de Liebfrauenkirche, op de voorgrond priestergraven   De koorgedeelten van de twee kerken, romaans en gothisch naast elkaar   Hauptmarkt
         

Een kruisgang vormt een rustpunt in de stad en we kunnen er beide kerken goed overzien.

Hoogtepunt van het bezoek aan Trier is de beklimming van de stadspoort Porta Nigra. De blokken zandsteen zijn zwart geworden, vandaar de naam. De poort werd lange tijd gebruikt als kerk en we zien nog 18de-eeuws beeldhouwwerk uit die tijd.

Porta Nigra, stadszijde   Porta Nigra, zijde uitvalsweg   Voormalige kapittelzaal in de Porta Nigra met 18de-eeuws beeldhouwwerk
         

Laatste bezienswaardigheid is het park dat voorheen behoorde aan het aartsbisschoppelijk paleis. De zomerse hitte maakt dat velen in het gras verspreid liggen en de fonteinen bieden verkoeling.

Park bij het vroegere aartsbisschoppelijk paleis       Een vleugel van het vroegere aartsbisschoppelijk paleis met vijver
         

Het uitrijden uit de parkeergarage verloopt niet zonder horten en stoten. Onze bankpassen doen het hier niet en we moeten contant afrekenen in het hotel waar de garage van is.

Zaterdag 12 augustus

Wijngaarden langs de MoezelHet weer is wat minder, nevelig, maar we zetten toch weer koers richting Trier om een fietstocht langs de Moezel te gaan maken. Tegenover het plaatsje Schweich zetten we de auto neer en we vouwen de fietsen open. Je kan hier geen rondje fietsen, dus we rijden eerst een kleine 15 kilometer stroomafwaarts en keren dan om. Het weer knapt op en we worden beloond met fraaie gezichten op de wijnhellingen aan de overkant van de Moezel. Hier en daar staan Romeinse beelden langs het fietspad opgesteld. Want hier stonden in die tijd veel villa's en er is van alles gevonden.

 

Langs de Moezel, stroomafwaarts van Trier    Langs de Moezel   Romeinse steen als aanduiding van een waterleiding
         

Op het keerpunt is een horecagelegenheid, maar die blijkt gesloten. We nemen aan wegens personeelsgebrek. Op een camping aan de route kunnen we even zitten.

Zondag 13 augustus

Vandaag staan er twee bezienswaardigheden op het programma: Echternach en de Teufelsschlucht.

We rijden naar Echternach over de grens met Luxemburg. We vinden al snel de kerk waar St Willibrord begraven ligt. De kerk oogt romaans, maar is na de oorlog herbouwd. Er valt niet veel te zien, maar als we afdalen naar de crypte treffen we daar het graf van de heilige aan. Er is verder niemand te zien.

Abdij van Echternach    Abdijkerk   Graf van St Willibrord
         

Om 10.30 uur begint de Mis en we zien dat twee bisschoppen daarbij zullen zijn. Het blijken prelaten van de eilandengroep de Andamanen in de Golf van Bengalen. Na afloop van de Mis verzamelt iedereen zich op het kerkplein.

Inscriptie uit de 8ste eeuw, met de naam ''Clemens'' (die naam kreeg Willibrord van de paus)       Na de Mis een ontmoeting met twee bisschoppen van de Andamanen
         

Het is tijd voor een kopje koffie en een gebakje en dat blijkt razend duur te zijn (want veganistisch).

We passeren weer de Duitse grens en bereiken de Teufelsschlucht. Daar is een wandeling uitgezet van slechts 1,8 kilometer, dus dat lijkt goed te doen. De kloof is echter nogal diep en de tocht vergt wat klauterwerk. Maar ook die tocht wordt met goed gevolg afgelegd en is buitengewoon mooi gebleken.

Teufelsschlucht   Teufelsschlucht    Teufelsschlucht
         

Maandag 14 augustus

We gaan weer naar huis. De reis verloopt goed, alleen bij Luik zijn we even het spoor bijster. Het ware beter geweest om, net als op de heenweg, een secundaire route te nemen door de Voerstreek.

We kijken terug op een afwisselende en boeiende korte vakantie. We hebben gewandeld en gefietst, een oude stad (Trier) bezocht, prima gegeten. We zijn veel wijzer geworden over de Romeinse tijd.

Naar overzicht trips 2022 en 2023            terug naar de Eifel 9 en 10 augustus