Antwerpen, 16 februari en 17 februari 2023
Directe aanleiding om een paar dagen naar Antwerpen te gaan was de aankondiging van de kunstmanifestatie Finis Terrae. Niet dat we aanhangers zijn van moderne kunstvormen, maar die uitingen van hedendaagse kunst zouden worden tentoongesteld in ruimten waar je normaal niet zo makkelijk in komt. Van die ruimten sprak ons de Nottebohmzaal in de Erfgoedbibliotheek het meest aan. Via die manifestatie zouden we een doorgaans niet of nauwelijks toegankelijke ruimte eindelijk kunnen betreden.
De tweede stap was het zoeken naar een onderkomen in de binnenstad, want er zou veel gelopen moeten worden. Dat onderkomen werd de Torenkamer in het Antwerp Guesthouse op de Paardenmarkt. De Paardenmarkt ligt in het noordelijk deel van de binnenstad, dichtbij de bezienswaardigheden die op het programma stonden. De prijs was ook alleszins redelijk. Later zou de uitbater Domien ons vertellen dat hij al 15 jaar zijn prijzen niet had verhoogd en dat hij zijn B&B voornamelijk aanhield ''voor zijn eigen amusement''. De Torenkamer kon wel vier gasten herbergen, maar we hielden het bij drie: Bert Stokwielder en wij tweeën.
donderdag 16 februari
We gaan met de bus naar het station Almere Centrum. We hadden tevoren kaartjes aangeschaft, voorzien van een QR-code. Omdat we daarbij gebruik hadden gemaakt van onze Dalurenkorting, zouden we pas om 9.00 uur kunnen inchecken. En dat terwijl de geplande trein naar Amsterdam CS zou vertrekken om 9.02 uur. Maar Bert verzekerde ons dat het dalurentarief in de praktijk al 5 minuten eerder zou ingaan dan 9 uur. En dat bleek te kloppen, de poortjes gingen al eerder voor ons open. De treinreis verliep voorspoedig en zonder vertraging bereikten we Antwerpen Centraal. We waren ingecheckt en dus zochten we naar een mogelijkheid om weer uit te checken. Er bleken evenwel geen poortjes aanwezig op het station en we konden ongehinderd naar buiten lopen. Maar eerst kochten we een tienrittenkaart van De Lijn, zodat we wel drie keer een tram- of busrit zouden kunnen maken. De dame achter het loket van De Lijn maakte ons duidelijk hoe je moest inchecken. En ook op de tram en in de bus was geen sprake van uitchecken. Tram 24 vertrok voor onze neus van de halte Astridplein en we besluiten om te voet naar de Paardenmarkt te gaan. Onderweg komen we langs het Begijnhof in de Rodestraat. Het begijnhof is gesticht in 1544, maar de huisjes zijn zo te zien van later datum en het kerkje is van 1827. Het is een oase van rust, temeer omdat volgens een bord in de ingang mannen zich er niet mogen ''aanbieden''.
In het B&B worden we hartelijk door Domien ontvangen met een kop thee. Het pand bevat nogal wat steile trappetjes. Bert raadt ons aan om die trappen achterwaarts te beklimmen en af te dalen. De voorgevel is pas opgeknapt, nadat drie jaar geleden een gasontploffing het belendend perceel had verwoest (nog steeds een zwartgeblakerde bouwval) en alle ruiten van het B&B gesprongen waren.
Een korte wandeling brengt ons bij de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience (zijn standbeeld staat voor de gevel) en daar kopen we stempelkaarten waarmee we toegang hebben tot drie gebouwen (de overige objecten van Finis Terrae zijn gratis). We betreden de Nottebohmzaal van de bibliotheek, een prachtige ruimte met mysterieus licht. De zaal is volledig 19de-eeuws. Overal hoge rijen boeken en achterin een hemel- en een aardglobe van de Amsterdamse broers Blaeu.
Aan de overkant van de bibliotheek staat de barokke kerk van St Carolus Borromeus. De kerk is gebouwd voor en door de jezuïeten in de periode 1615-21. Peter Paul Rubens had als schilder-decorateur-architect een hand in de toren, de voorgevel, het hoogaltaar, het plafondstucwerk en de Mariakapel. Dit is dé barokke en dé Rubenskerk in de Nederlanden, ook al vernielde een brand zijn 39 plafondschilderingen.
We bezoeken de kerk uitvoerig. De Mariakapel is aan de brand van 1718 ontsnapt en heeft nog de oorspronkelijke decoratie. Het altaarstuk is van Rubens: een Maria Tenhemelopneming. Verder vallen in de kerk de lambriseringen op met daarin voorstellingen uit de levens van twee heiligen, beiden jezuïet: St Ignatius van Loyola (stichter van de orde) en St Franciscus Xaverius. De (oorspronkelijk 16) biechtstoelen (circa 1720) zijn deels ook in de lambriseringen opgenomen, deels vrijstaand.
De preekstoel wordt gesteund door een beeld van het Geloof, dat de draak van het protestantisme verplettert, hierbij geholpen door een engeltje. De kerk blijkt een bolwerk van de Contrareformatie.
De derde bezienswaardigheid van deze dag is het Snijders&Rockoxhuis. Het is een museum dat bestaat uit twee woningen naast elkaar in de Keizerstraat. Frans Snijders (1579-1657) was een gevierd schilder en zijn buurman Nicolaas Rockox was burgemeester van Antwerpen. In het museum hangt een verbluffende hoeveelheid schilderijen, niet alleen van Snijders (vooral stillevens met dode dieren), maar ook van Van Dijck, Rubens, Jordaens en Bruegel. Enkele schilderijen hangen er omdat hun gewone behuizing in restauratie is, zoals de St Jacobskerk, en straks komen er 39 ''stukken'' uit het Rubenshuis, dat voor tenminste vier jaar wegens restauratie en uitbreiding dicht gaat.
We eten in een voortreffelijk Grieks restaurant op de Vlasmarkt.
Het is weer een stuk lopen, langs de kaaien, naar de Paardenmarkt. We bereiken achterwaarts lopend ons bed en slapen heerlijk, ondanks het nachtelijk lawaai af en toe op straat.
naar overzicht trips 2022 en 2023 naar Antwerpen vrijdag 17 februari