vrijdag 15 september
Het is vroeg dag, om 8 uur zitten we aan het eerste ontbijt van deze dag. We worden om 10 uur verwacht in de pluktuin Fleurderij in Bierbeek. We worden ontvangen door Michaël en Ciska en we krijgen daar (weer) een ontbijt, in de buitenlucht aan een lange tafel, want het is heerlijk weer.
 |
 |
 |
||
Michaël vertelt dat hij niet uit een boerengezin komt, maar dat hij wel is gegrepen door het boerenbestaan. Toen hij de gelegenheid kreeg om een varkensfokkerij in zijn eigen Bierbeek over te nemen, greep hij dan ook die kans. Het bedrijf bleek net iets te klein voor een volwaardig gezinsinkomen, maar vergroting van de varkensstapel bleek niet mogelijk. De oplossing was uitbreiding met een andere teelt en hij koos voor de aanplant van rode bessen. Doordat hij de bessenstruiken in een plastic tunnel zette, kon hij al vroeg in het seizoen rode bessen leveren. Door weer een andere aanpak kon hij daarnaast ook laat in het seizoen aan de vraag voldoen. Dus kon hij zowel eerder als later rode bessen aanbieden dan de andere telers in de streek. Ciska heeft een achtergrond als landschapsarchitecte en inspireerde haar man, toen de inkomsten uit de rode bessen wat terugliepen, om deels over te stappen op de teelt van bloemen om te plukken. Het eerste bloemenseizoen startte in 2020. Een deel wordt in de tunnel geteelt, een ander deel in het open veld. Het plukken van de bloemen gebeurt op basis van een plukabonnement. Als je zo'n abonnement hebt, mag je eens per week een boeket plukken van twintig stelen. Je kan altijd op het veld komen om te gaan plukken. Dit concept is een succes gebleken, de klanten komen uit de hele streek. We bekijken het hele terrein en alle bloembedden en organisator Luc koopt een bloemenvaas van het geld dat hij heeft ontvangen van de GGC voor de organisatie.
Project De Wikke, op het terrein van de Abdij van Park in Heverlee bij Leuven
 |
 |
 |
||
We zijn verlaat maar gelukkig is het volgende reisdoel niet ver weg. We bezoeken het project De Wikke, op het terrein van de Abdij van Park in Heverlee bij Leuven. De
Wikke is een uniek sociaal project en we worden door een vriendelijke dame ontvangen die ons het project uitlegt. Uit de website: ''Een vijfentwintigtal mensen doen er onder begeleiding aan biologische tuinbouw. De Wikke is méér dan een veld waar biogroenten worden gekweekt. Het tewerkstellingsproject De Wikke gaat vooral over mensen, mensen met elk een eigen verhaal. Groenten zijn de rode draad doorheen dit verhaal.Iedereen draagt op zijn manier een steentje bij aan het leven op de boerderij: veldwerk, het afwegen van de groenten en fruit, het verpakken, compost maken, onkruid wieden, mee helpen planten en oogsten. Dat betekent ook erbij horen, waardering krijgen, iets nuttigs en zinvols doen, geaccepteerd worden, niet uitgesloten worden, vriendschapsbanden krijgen, eigen keuzes leren maken, zich goed voelen, …''.Luc waarschuwt dat we geen tuin moeten verwachten. Die is er inderdaad niet, we zien achter de voormalige tiendschuur, waar de winkel is gevestigd, alleen twee enorme plastic tunnels met groenten. Door de hitte in de tunnels prefereren we een wandeling over het kerkhof van de abdij. De deur van de kerk staat open en we bekijken het barokke interieur. In de abdij wonen nog slechts vijf Norbertijnen.
Luc keert terug met de bestelde broodjes en verfrissingen. In de schuur schuiven we tafels aan elkaar en verdelen de broodjes. Later ruimen we alles weer netjes op. Enkelen brengen nog een bezoek aan de winkel.
Kruidtuin van Leuven
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |
||
De orangerie blijkt uitzonderlijk gesloten. Daarbuiten valt echter genoeg te zien, veel medicinale planten, een schaduwtuin, een vijver, een nieuwer gedeelte met een rijkbeladen kiwiboom en een verzonken tuin. Overal kunstwerken. De sfeer is ontspannen met bezoekers die op een bankje zitten te lezen of met de kinderen rondwandelen.
 |
 |
 |
||
We wandelen langs de Dijle naar het Groot Begijnhof. Het complex is fraai gerestaureerd en bestaat uit een oud en een wat minder oud gedeelte. Er wonen geen begijnen meer, maar wel medewerkers van de universiteit, vaak in gezinsvorm. Het begijnhof wordt door twee takken van de Dijle doorsneden en dus passeren we pittoreske bruggetjes. De tuintjes en groene ruimten geven het hof een groen en rustig aanzien. Het geheel oogt romantisch en schilderachtig.
Het afscheidsdiner vindt plaats in het restaurant De Waaiberg even buiten het Groot Begijnhof. We zitten buiten want het blijft heerlijk weer. Luc moet nog even op en neer naar Bierbeek om twee deelnemers naar hun auto te brengen die daar is achtergebleven. Zoveel service is ongekend.
We zien terug op een perfect georganiseerd evenement waarbij organisator Luc zich weer uiterst zorgzaam toonde. Gelukkig valt er in Vlaams Brabant nog veel meer op tuingebied te zien, Luc zei genoeg materiaal te hebben voor wel drie dagen. We wachten vol spanning af!
Gerard
Naar Arboretum Kalmhout en de Ikenobo tentoonstelling, zaterdag 16 sept Naar overzicht trips 2022 en 2023
Terug naar Hoogstraten , Tongerlo en Westerlo, donderdag 14 sept